فن کویل ها هوای تازه به دو صورت تامین می کنند .

• نوع اول

اگر بخواهیم از فن کویل میدیا صرفا برای گرمایش یا سرمایش استفاده کنیم ، هوای تازه باید از طریق سیستم هواساز مرکزی تامین شود . در این حالت هوا ساز از طریق یک کانال هوای تازه را فیلتر کرده و در مواردی رطوبت آن را نیز تنظیم می کند و سپس آن را وارد سیستم می کند و آن را توزیع می کند . معمولا در ساختمان هایی که از فن کویل برای گرمایش و سرمایش استفاده می کنند ، هواساز مرکزی هوا را وارد راهروها و راه پله ها می کند که این کار هم موجب تامین اکسیژن ساختمان و هم تعادل دمایی بین نقاط مختلف ساختمان می شود .

هواسازها دستگاه هایی بسیار بزرگ هستند که وظیفه تامین هوا تازه ، گرم کردن و سرد کردن آن ، فیلتراسیون و در بعضی موارد تنظیم رطوبت هوای ورودی را بر عهده دارد . هواسازها همانند فن کویل دارای کویل های آب گرم و سرد می باشند که آب گرم از طریق بویلر موتورخانه یا پکیج تامین می شود و آب سرد از طریق چیلر یا مینی چیلر تامین می شود .

• نوع دوم

اگر از فن کویل علاوه بر سرمایش و گرمایش ، برای تامین هوای تازه نیز مورد استفاده قرار بگیرد دیگر نیازی به هواساز و سیستم مرکزی وجود ندارد و هوای تازه از طریق دریچه پشت فن کویل و توسط فن وارد سیستم می شود . در این حالت کانال های توزیع کننده هوا از یک طرف با محیط بیرون و از طرف دیگر با محیط داخل سیستم در ارتباط هستند . به این ترتیب هوای تازه را از بیرون گرفته و از طریق فن وارد محیط داخل می کند . مزیت این روش همانطور که مشخص است حذف سیستم هواساز مرکزی می باشد ولی از نظر کیفیت فیلتراسیون هوا ، سیستم هواساز مرکزی بسیار موثرتر عمل می کند . در ضمن اگر سیستم نیاز به تنظیم رطوبت هوا داشته باشد ، حتما یک هواساز باید در سیستم وجود داشته باشد .

معمولا برای تامین هوای تازه از روش اول یعنی به کارگیری هواساز استفاده می شود .